Garrett McNamara jest dość niepozorny jak na typowego surfera, ale jego liczne rekordy w surfingu na dużych falach przy asyście skutera wodnego mówią same za siebie. Amerykanin, pionier sportu ekstremalnego, od lat podróżuje po całym świecie w poszukiwaniu najwyższej fali. Miał ją znaleźć u wybrzeży Nazaré w Portugalii, ale to przejazd przez słynne „Szczęki” McNamara wspomina najlepiej.

Urodzony w Massachusetts McNamara rozpoczął przygodę z surfingiem, gdy w wieku 11 lat przeprowadził się do North Shore na Hawajach i natychmiast zakochał się w tym sporcie. Po opanowaniu mniejszych fal u wybrzeży Oahu zaczął występować w Hawaiian Triple Crown Series, pokonując zawodników bardziej doświadczonych od siebie.

Już jako zawodowy surfer, McNamara wyjechał o Japonii, gdzie nauczył się języka i zdobył wielką popularność. Odnosił sukcesy na całym świecie, ale w 1989 roku musiał na jakiś czas wycofać się z rywalizacji po złamaniu żeber na dużej fali w Oahu.

Wrócił na deskę w 1992 roku, ale dobra passa wróciła do niego dopiero na początku nowego tysiąclecia, kiedy zaczął uprawiać surfing przy asyście skutera wodnego. W tej ekstremalnej odmianie surfingu zawodnik wypływa, ciągnięty przez WaveRunnera dalej od lądu, na duże fale sięgające od 6 do 12 metrów wysokości.

Surfing przy asyście skutera wodnego pojawił się na początku lat 90-tych i w ciągu dekady zyskał na popularności. Już w 2001 roku McNamara wziął udział w pierwszych dużych zawodach w tej dyscyplinie organizowanych na plaży Pe'ahi u wybrzeży Maui, na Hawajach, znaną entuzjastom surfingu na całym świecie jako „Szczęki” ze względu na występujące tam bezlitosne warunki i fale sięgające 20 metrów.

McNamara wraz z Rodrigo Resende na skuterze wodnym rozpoczęli przygotowania na Szczękach do turnieju Tow-in World Cup 2002, który miał odbyć się 7 stycznia, kiedy fale są zwykle największe.

Tego dnia warunki były idealne, a w oceanie było pełno surferów wyczekujących jak największych fal. Podczas swojego przejazdu McNamara, holowany z prędkością ok. 80 km/h, wjechał na grzbiet fali i puścił linę, sunąc w dół po ścianie wody.

Wjechał do tunelu, fala zamykała się wokół niego z niszczycielską siłą, a prąd wciągał go w stronę pionowej ściany wody.

McNamara był bliski utraty równowagi, ale w ostatniej sekundzie fala wyrzuciła go z tunelu. W przypływie szczęścia wyrzucił w górę ręce, a ten przejazd wspomina dziś jako „najwspanialsze chwile przeżyte na oceanie”.

Ten wyczyn zapewnił mu wówczas zwycięstwo w zawodach Tow-in World Cup, ale po nocy świętowania znów ruszył w pogoń za kolejną wielką falę. Tak rozpoczął się jego następny ekstremalny projekt, w którym ujarzmiał falę tsunami wywołaną przez kawał lodu oderwanego od lodowca u brzegów Alaski.

W roku 2007 został pierwszym surferem, który jechał na fali tsunami, ale jego pogoń za największą falą trwała nadal, by zaprowadzić go w końcu do Nazaré na wybrzeżu Portugalii, gdzie występują największe podwodne kaniony w Europie wywołujące gigantyczne fale.

W 2011 roku surfował tam na fali mierzącej rekordowe 24 metry, a wyczyn ten umieścił Nazaré na światowej mapie surfingu i obecnie jest to prawdziwa mekka poszukiwaczy ekstremalnych fal. Dwa lata po tym osiągnięciu, McNamara złapał w Nazaré rekordową, 30-metrową falę.

Obecnie McNamara skupia się na różnych projektach związanych z ochroną środowiska i jest ambasadorem Yamahy, polegając na jej skuterach wodnych podczas swoich najniebezpieczniejszych wyczynów.