Kenny Roberts jest jedną z najbardziej wpływowych i rozpoznawalnych postaci w historii Moto GP. Pierwszy mistrz świata z Ameryki, „Król Kenny” zdobyłby trzy tytuły w klasie 500 cm3 i przez 13 lat występował w barwach Yamahy. Jest legendą wyścigów AMA z wieloma niezapomnianymi występami, w tym Indy Mile w 1975 roku.
Jak wielu wielkich motocyklistów Grand Prix tamtej epoki Roberts zaczynał jako nastolatek na lokalnych torach przełajowych w Kalifornii. W Nowy Rok 1970 roku jako 18-latek zadebiutował w profesjonalnym wyścigu AMA, zajmując imponujące czwarte miejsce, a swoimi występami wkrótce zapewnił sobie miejsce w fabrycznym zespole Yamaha America.
Po triumfie w AMA Rookie w 1971 roku Roberts przeszedł do klasy Expert na następny sezon i od razu wygrał swój pierwszy wyścig w tej kategorii. W 1973 roku wszystko ułożyło się po jego myśli i wygrał serię AMA Grand National Championship rozgrywaną na torach zarówno przełajowych, jak i szosowych.Kolejny tytuł zapewnił sobie w 1974 roku, kiedy to walczył z wielokrotnym mistrzem Grand Prix Giacomo Agostinim o prowadzenie w Daytona 200.
Pierwszy raz wystartował w GP podczas holenderskiego TT na motocyklu Yamaha TZ250. Już w debiucie wywalczył pole position i miejsce na podium.Dalej odnosił sukcesy w różnych amerykańskich seriach wyścigów motocyklowych, zanim powrócił do Europy, by rywalizować w szosowych mistrzostwach Grand Prix w klasach 250 cm3 i 500 cm3.
Po zwycięstwie w pierwszym wyścigu w klasie 250 cm3 w Wenezueli, Roberts zadebiutował w klasie 500 mc3 w drugiej rundzie w Hiszpanii na torze Jarama. Zajął wtedy drugie miejsce, później odnosząc trzy zwycięstwa z rzędu w Austrii, Francji i w imprezie z serii Nations na torze Mugello. Czwarte zwycięstwo przyszło podczas GP Wielkiej Brytanii, a podczas ostatniego wyścigu w sezonie w Niemczech Kenny Roberts został pierwszym w historii mistrzem świata z Ameryki.
Przed sezonem 1979 Roberts został ranny w wypadku podczas testów, co zmusiło go do wycofania się z otwierającego sezon wyścigu w Wenezueli. Wrócił na drugą rundę w Austrii i odniósł zwycięstwo, wygrywając cztery z pierwszych pięciu wyścigów tego roku. Po epickiej walce z Barrym Sheenem na torze Silverstone wyszedł na prowadzenie i zdobył swój drugi tytuł mistrza świata.Podczas pierwszych wyścigów sezonu 1980 Roberts był nie do zatrzymania, odnosząc trzy kolejne zwycięstwa w drodze do trzeciego tytułu mistrzowskiego. W 1983 roku zbliżył się do czwartego mistrzostwa, mając na koncie sześć zwycięstw i tracąc zaledwie dwa punkty do Amerykanina Freddie’ego Spencera, zanim odszedł z wyścigów Grand Prix.
Później kierował różnymi zespołami Yamahy, w których występowały takie sławy jak Wayne Rainey czy John Kocinski, zanim na początku 2000 zaczął budować własne motocykle i wystawiać je do rywalizacji w MotoGP.